เรื่องทั่วไป
รู้ทั้งรู้แต่รักจึงฝืน อย่าเสียเวลารอว่าจะดีขึ้น
เคยถามตัวเองไหมบางทีรู้สึกอึดอัดไม่เป็นตัวของตัวเอง รู้สึกรักเขาแต่บางทีก็รู้สึกฝืนๆ ตัวเองอย่างบอกไม่ถูก ทั้งรักเขาแต่บางทีก็อยากมีเวลาส่วนตัวบ้าง ไม่ต้องการให้มาควบคุมหรือสั่งให้เราทำอะไรทุกเรื่อง คบกันควรจะมีมีที่ว่าง มีพื้นที่ให้พูดคุยออกความคิดเห็นส่วนตัวบ้างต้องบอกเลยว่าผู้ชายผู้หญิงมีนิสัยต่างกันไปอยู่แล้วยิ่งคบกันก็ต้องเลือกคนที่ใช่ที่สุด แต่ด้วยความรัก บางทีก็ไม่สามารถมองออกหรอกว่าคนนี้ใช่จริงๆ อยู่ด้วยแล้วมีความสุขจริงๆ เพราะด้วยคำว่ารักเราอาจมองข้ามความเป็นตัวของตัวเองไป ยอมเขามากเกินไป หรือเพราะเขาเป็นคนแบบนี้ เป็นคนสุภาพ หรือเป็นผู้ใหญ่ มีเหตุผลมีความคิดเป็นผู้ใหญ่มีการวางแผนชีวิตที่ดี เราจึงยอมเชื่อใจเขาดีกว่าขัดใจก็เพราะรักเขา เชื่อว่าต่อไปอาจจะมีความสุขกว่านี้ หรือบางทีที่เป็นอยู่ตอนนี้แค่สับสนตัวเองอยู่ก็ได้หรือบางทีก็เข้าใจว่าเขาเป็นห่วงเราไม่อยากให้ทำแบบนั้นหรือทำแบบนี้ก็เพราะกลัวคนอื่นมองไม่ดี และด้วยความเป็นห่วง แต่เชื่อเถอะว่าคนคบกันอยากให้เป็นตัวของตัวเองมากที่สุด ต้องปรับตัวเข้าหากันทั้งสองฝ่ายไม่ใช่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง ถึงคนหนึ่งพยายามเปลี่ยนตัวเองแล้ว แต่อีกคนหนึ่งยังทำตัวเป็นเจ้าชีวิตอยู่แบบนี้ ก็คงสะสมปมปัญหารักไปเรื่อยๆ รอจนวันที่ไม่ไหวแล้วกับความรู้สึกอึดอัดที่ตัวเองรับไม่ไหว ถ้ายอมฝืนตัวเองมากแค่ไหนสุดท้ายก็จบลงด้วยการไม่อยากเจอกันอีกเลย หรือไม่อยากมองหน้ากันอีกเลย บางครั้งเคยนึกไหมว่าการที่เราเก็บความรู้สึกและสะสมข้อขัดแข้งสะสมปมปัญหารักแบบนี้มากขึ้นเท่าไหร่ยิ่งแย่ ยิ่งทำให้รู้สึกเบื่อหน่ายกับความรักมากขึ้น เมื่อไหร่ที่ทะเลาะกัน เขาจะเป็นฝ่ายที่พูดมีเหตุผล ส่วนเราก็ต้องนั่งฟังอย่างเงียบสงบโดยที่ปริปากพูดอะไร หรือแก้ตัวอะไรไม่ได้เลย ทั้งทีเราก็ไม่ได้ทำตัวเหลวแหลกสักนิด แต่ก็เข้าใจเพราะบางทีการที่ห่วงใยเราก็จะดุหรือพูดเยอะหรือมีเหตุผลมากเกินไป ทำให้อีกฝ่ายรู้สึกอึดอัด แต่บางทีเยอะไป ทำให้รู้สึกเก็บกด รอวันที่ปล่อยออกมาไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล็กหรือเรื่องใหญ่ ได้แต่เก็บไว้ ทั้งที่อยากจะพูดหรือระบายหรือให้เหตุผลไปว่าที่ทำไปแบบนี้เพราะมีเหตุผล และไม่ได้ดูไม่ดีเลยสักนิด และบอกเลยว่า ใครเป็นคนที่ชอบยอมเพราะรัก รักจึงฝืนเปลี่ยนตัวเองเป็นคนที่เก็บเรื่องเล็กเรื่อใหญ่ไว้คนเดียวเยอะๆ เรื่องราวที่คุณรู้สึกว่าเริ่มไม่ไหวจากทีละน้อยๆ สุดท้ายจะกลายเป็นเรื่องราวที่ไม่จบที่ตรงนั้นแน่นอนจะกลายเป็นความร้าวฉานเรื่องใหญ่แน่นอนเหมือนเขาพยายามเปลี่ยนแปลงเรามากเกินไป ทั้งที่เราก็รู้ว่าเราไม่ได้ดีมากหรือโตมากพอ ที่จะประสบความสำเร็จหรือเข้มแข็งมากขนาดนั้น แต่ทั้งที่ยังรักอยู่เลยจึงยอมฟังและก็รู้ว่าเขาห่วงจึงพูดสอนแบบนี้ ใครที่มีแฟนที่โตกว่าเป็นผู้ใหญ่กว่าจะรู้ดี ว่าระยะห่าง ช่องว่างระหว่างอายุ ความคิด นั้นคนละเรื่องเลยบางทีเขาก็ไม่เข้าใจอารมณ์หรือเรื่องราวบางเรื่องหรือการที่เราเป็นเราแบบนี้ เขาพยายามเปลี่ยนเราให้เป็นในแบบที่เขาต้องการ เขาพยายามเปลี่ยนเราเพราะด้วยเหตุผลที่ว่า รักและเป็นห่วง พยายามไม่ให้กลับบ้านดึก ต้องเวลานั้นเวลานี้ อย่าออกไปเที่ยวกับเพื่อนบ่อย ไปไหนต้องบอก ทำอะไรอยู่ก็ต้องคอยบอก หรือโทรมาต้องรีบรับ แบบนี้ก็เยอะเกินไปยิ่งถ้าเป็นคนโลกส่วนตัวสูง แต่เป็นคนที่อะไรก็ได้อยู่แล้วก็เถอะ อย่าให้นึกถึงวันที่ทนไม่ไหว ความอดทนหมดจริงๆ แล้วจะรู้ว่าเข้มแข็งมากที่เดินออกมา คนแบบนี้จะเลือกเดินออกมาเพราะไม่ไหวจริงๆ รู้สึกว่าเปลี่ยนตัวเองเกินไปจนไม่เหลือความเป็นตัวเองเลย เมื่อคนแบบนี้เดินออกมาจากชีวิตใครแล้ว เธอจะมีความสุขกว่าที่เธอเคยเป็นอยู่และสุดท้ายให้จำไว้เสมอ ตกหลุมรักเขาเพราะเขาเป็นผู้ใหญ่กว่าหรือเป็นคนที่มีเหตุผล มีความคิดที่โตกว่า รักเขาเพราะเขาเป็นผู้นำได้ดี หรือรักเขาเพราะคิดว่าเขาดีสามารถที่จะเป็นพ่อของลูกได้ อย่ายินดีหรือชื่นชมรักเขาในแบบที่เรามองแค่นั้น ควรมองให้กว้าง ทบทวนเรื่องราวต่างๆ ให้ดีอย่าให้เรื่องร้ายๆ เกิดขึ้นแล้วเอาเรื่องดีๆ มาชดเชยไม่ได้ ถ้าไม่ใช่ก็คือไม่ใช่ อย่าให้เสียเวลาจะไม่เป็นผลดีกับตัวเอง